Kathaarse wind en een beetje pech
Door: JB
19 Augustus 2018 | Frankrijk, Tuchan
Frankrijk is toch echt vergeven van de druiventeelt, van de wijn, de wijngaarden en wijnhuizen. Vanaf de Bourgogne tot aan waar we nu zijn, de grensstreek met Spanje, zien we bijna continue druivenstruiken. Het gaat maar door. Je vraagt je af wat dat doet met een volk en de volksgezondheid. Het is wel zo, bron: onderzoeksbureau Thomas, dat Fransen gemiddeld een jaar ouder worden in vergelijking met Nederlanders. Mensen in Zuid Frankrijk worden trouwens ouder dan landgenoten in Noord Frankrijk. Het is maar dat u het allemaal weet. Interesse? We hebben nog wel wat bouwvalletjes zien staan hier in het zuiden. Wees er snel bij. Huizenprijzen in NL stijgen alleen maar. Wegwezen.
Na het Engels-Frans ontbijt bij b&b Les Volets Bleus - ‘if you want some more, Shout’ - rijden we de beboste heuvels tegemoet. Het weer is goed. Alleen de wind is sterker geworden. Het blijkt de tramontane-wind te zijn. Die komt in dit gebied voor. En haalt minimaal een windsnelheid van 3 Beaufort, maar kan soms tot 9 Beaufort aantrekken. Windvlagen van 150 km/uur komen regelmatig voor. De wind versnelt door zijn doorgang door de Pyreneeën.
We komen op kleine weggetjes en gaan kronkelend omhoog. We raken de weg kwijt en besluiten dan maar de normale asfaltweg te nemen naar Nevian. Voor alle duidelijkheid, we zitten al in de Pyreneeën. De voorlopers ervan.
Na Bizanet krijgen we een lange afdaling. Een meetrap-afdaling in het wielerjargon. Vooral op de rechte stukken, als je het gevoel hebt dat het niet hard genoeg gaat, trap je zelf een beetje bij. We slaan rechts een brug over en ontdekken dat, doordat de wind nu vanuit (voor ons) andere richting komt, dat het oppassen geblazen is met die gevreesde tramontane. Windvlagen en valwinden. Kan link zijn als ook auto’s ons passeren. Eenmaal weer in het dal fietsen we door Villeseque des Corbieres en besluiten ons appeltje (elke dag een appel) op te peuzelen in Durban Corbieres . Dit als voorbereiding op de klim die komt. De klim naar de Col d’Extreme. Welnu, die stelde niet veel voor. Veere van extreme. Alleen het laatste stukje was om even uit het zadel te komen. Na deze Col zien we links op de heuveltop de ruïnes van een Katharenkasteel. Want dit is de streek van de Katharen. Eeuwen geleden vooral in het westen van de Languedoc actief. Nu zijn er alleen nog wat ruïnes uit die vervlogen tijd. En als ik (JB) het goed begrepen heb ging het bij dit volk om het aanbidden van Satan. De duivel in eigen persoon. Dat speelt nu allemaal niet meer natuurlijk. Alhoewel? Nog net voordat we de camping in Tuchan opdraaien zien we een witte boerenschuur. En daarop in een armoedig graffiti: ‘Non, a la carrière vie’. Nee, tegen het carrièreleven. Boze Katharen, ‘Cathare en collere’. En daaronder Paix. Vrede. Dat dus wel. We houden ze in de gaten, die Katharen. Katharen als geuzennaam. Bijzonder.
Een eindje verderop ligt Estagel. Dit is de eerste Catalaanse plaats. Nog op Frans grondgebied natuurlijk. Maar dat is voor de nieuwe fietsetappe.
Over de camping deze keer niets anders dan lof. Ideaal voor ons. Lage prijs en er staat gelijk een koud biertje klaar. Verder sfeervol en gezellig. Voornamelijk Engelsen. Ook de muziek is op de Britten afgestemd. Passenger - Let her go horen we in ieder geval. Maar ook Franse populaire muziek. Voor ons geen Little Craney van Kraantje Pappie helaas.
Maandag zullen we Spanje bereiken en dus over de Pyreneeën heen wippen. Verheugen we ons al op. Dan kunnen we helaas niet meer profiteren van die kortingsacties die we vanmorgen kregen bij de Casino supermarkt. We rekenden voor een bedrag van €11,61 af en kregen gratis en voor niks een spaarpunt voor een black&decker, een Koziol (?) en een bon voor kortingen van 9 en 15 euro”s. Allemaal voor volgende week. Maar ja, dan zijn we er al niet meer. Dan heb je toch echt pech.
Na het Engels-Frans ontbijt bij b&b Les Volets Bleus - ‘if you want some more, Shout’ - rijden we de beboste heuvels tegemoet. Het weer is goed. Alleen de wind is sterker geworden. Het blijkt de tramontane-wind te zijn. Die komt in dit gebied voor. En haalt minimaal een windsnelheid van 3 Beaufort, maar kan soms tot 9 Beaufort aantrekken. Windvlagen van 150 km/uur komen regelmatig voor. De wind versnelt door zijn doorgang door de Pyreneeën.
We komen op kleine weggetjes en gaan kronkelend omhoog. We raken de weg kwijt en besluiten dan maar de normale asfaltweg te nemen naar Nevian. Voor alle duidelijkheid, we zitten al in de Pyreneeën. De voorlopers ervan.
Na Bizanet krijgen we een lange afdaling. Een meetrap-afdaling in het wielerjargon. Vooral op de rechte stukken, als je het gevoel hebt dat het niet hard genoeg gaat, trap je zelf een beetje bij. We slaan rechts een brug over en ontdekken dat, doordat de wind nu vanuit (voor ons) andere richting komt, dat het oppassen geblazen is met die gevreesde tramontane. Windvlagen en valwinden. Kan link zijn als ook auto’s ons passeren. Eenmaal weer in het dal fietsen we door Villeseque des Corbieres en besluiten ons appeltje (elke dag een appel) op te peuzelen in Durban Corbieres . Dit als voorbereiding op de klim die komt. De klim naar de Col d’Extreme. Welnu, die stelde niet veel voor. Veere van extreme. Alleen het laatste stukje was om even uit het zadel te komen. Na deze Col zien we links op de heuveltop de ruïnes van een Katharenkasteel. Want dit is de streek van de Katharen. Eeuwen geleden vooral in het westen van de Languedoc actief. Nu zijn er alleen nog wat ruïnes uit die vervlogen tijd. En als ik (JB) het goed begrepen heb ging het bij dit volk om het aanbidden van Satan. De duivel in eigen persoon. Dat speelt nu allemaal niet meer natuurlijk. Alhoewel? Nog net voordat we de camping in Tuchan opdraaien zien we een witte boerenschuur. En daarop in een armoedig graffiti: ‘Non, a la carrière vie’. Nee, tegen het carrièreleven. Boze Katharen, ‘Cathare en collere’. En daaronder Paix. Vrede. Dat dus wel. We houden ze in de gaten, die Katharen. Katharen als geuzennaam. Bijzonder.
Een eindje verderop ligt Estagel. Dit is de eerste Catalaanse plaats. Nog op Frans grondgebied natuurlijk. Maar dat is voor de nieuwe fietsetappe.
Over de camping deze keer niets anders dan lof. Ideaal voor ons. Lage prijs en er staat gelijk een koud biertje klaar. Verder sfeervol en gezellig. Voornamelijk Engelsen. Ook de muziek is op de Britten afgestemd. Passenger - Let her go horen we in ieder geval. Maar ook Franse populaire muziek. Voor ons geen Little Craney van Kraantje Pappie helaas.
Maandag zullen we Spanje bereiken en dus over de Pyreneeën heen wippen. Verheugen we ons al op. Dan kunnen we helaas niet meer profiteren van die kortingsacties die we vanmorgen kregen bij de Casino supermarkt. We rekenden voor een bedrag van €11,61 af en kregen gratis en voor niks een spaarpunt voor een black&decker, een Koziol (?) en een bon voor kortingen van 9 en 15 euro”s. Allemaal voor volgende week. Maar ja, dan zijn we er al niet meer. Dan heb je toch echt pech.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley